استفاده از نمایشنامه انگلیسی در کلاس میتواند هم برای بچه ها و هم برای معلم جذاب باشد. در ادامه پیشنهادات و نکاتی را در مورد بالا بردن بهره وری دانش آموزان خواهید خواند.

استفاده از نمایشنامه انگلیسی برای زبان آموزان میتواند:

  • مهارت خوانداری و گفتار آن را ارتقا دهد
  • مشوقی برای خلاقیت باشد
  • به آنها امکان آزمون و خطا با زبانی که در حال یادگیری هستند میدهد – تون صدا، زبان بدن و اگر در پروسه نگارش درگیر باشند جملات خودشان نیز درگیرشان میکند.
  • آنها را از خود بیرون میکشد – برخی از دانش آموزان علاقه زیادی به اجرا داشته یا متن نمایشنامه به آنها اعتماد به نفس میدهد.
  • تمام کلاس را درگیر کنید – نمیتوان به دانش آموزی که مایل به صحبت نیست یا اعتماد به نفس کمتری دارد، تمرین گفتار داد. میتوان امور فنی نمایش را به برخی سپرد: جلوه های صوتی، طراحی دکور، نورپردازی، و یا هدایت همکلاسی هایشان از کناره صحنه

نمایشنامه هایی که برای زبان آموزان مفید خواهند بود:

  • نمایشنامه های گفتاری کوتاه که در نهایت دو یا سه خط به هر کس میرسد و صحنه های کوتاهی دارد
  • با بیش از یک راوی انجام شود و خنده دار باشد.
  • نمایش نامه ای که بتوان آن را با آهنگ قطع کرد.
  • نمایش نامه های کوتاه با یک یا دو پرده و از محتوایی شناخته شده توسط کلاس

نمایشنامه انگلیسی خود را بسازید

از یک عکس ، کارتون یا یک کلیپ ویدیویی استفاده کنید یا قسمتی از فیلمی شناخته شده توسط زبان آموزان تان را انتخاب کنید، به عنوان مثال:

  • سکانسی ۱۰ دقیقه ای از یک فیلم را انتخاب کنید
  • داستان فیلم را برای زبان آموزان تان تعریف کنید.
  • کلیپ را بدون صدا پخش کنید.
  • به تبادلات دانش آموزان دقت کنید و از آنها بخواهی حدس بزنند چه جملاتی بین شخصیت ها رد و بدل میشود.
  • دو به دو نقش ها را تقسیم کنید تا اجرا کنند. به دانش آموزان اجازه دهید دیالوگ های کوتاهی بر مبنای شخصیت های کلیپ بسازند.
  • پیشنهادات آنها را در کنار هم قرار دهید و برروی متن نمایشنامه خود کار کنید.

فیلمهایی که برای این شیوه مناسب هستند هری پاتر، باروورز، ماتیلدا، چارلی و کارخانه شکلات سازی و امثال این ها هستند.

کمک به دانش آموزان در یادگیری دیالوگهایشان

  • متن نمایش نامه را به قسمت های کوچک تر تقسیم کنید، صحنه به صحنه یا هر دانش آموز یک روایت.
  • جلسات تمرین را ضبط کنید تا دانش آموزان بتوانند صدای خودشان را بشنوند و اگر این امکان وجود دارد ویدیویی ضبط کنید که همه ا هم ببینید.
  • از صحبت هایشان فیلم ضبط کنید تا برای آماده کردن نمایشنامه از آن استفاده کنید. اگر مقدور است من باب تمرین این کلیپ ها را در اختیار دانش آموزان تان قرار دهید.
  • کلمات استرس دار را در متن علامت بزنید و با ویدیو های ضبط شده مقایسه کنید. به فراز و فرود دانش آموزان تان در هر بخش توجه کنید.
  • یادگیری را بدون متن شروع کنید. اگر داستانی را تعریف میکند روی فراگیری داستان توسط کلاس کار کنید. داستان گویی را در صورت امکان با جلوه های بصری ( مثل پوستر سینمایی) حمایت کنید.
  • به دانش آموزان تان از فعالیت هایی بدهید که نیم پرده از دیالوگ ها را با آنچه بوده است مقایسه کنند و تفاوت ها را گوش زد کنند.

از تئاتر خوانندگان استفاده کنید

نمایش نامه های کوتاه ۴ تا ۸ شخصیتی بسیاری جود دارد ولی ممکن است تمامی دانش آموزان درگیر اجرا شوند. دانش آموزان از متنی که جلوی کلاس میخوانند کار خود را شروع میکنند. متن داستانی است که توسط گویندگان بسیاری گفته میشوند. داستان هایی که به راحتی و رایگان برای سطوح مختلف در دسترس است. هنر اجرا در زمان بندی خواندن و صدای آنهاست. بسیاری از اجرا ها بیشتر از ۱۰ دقیقه به طول نمی انجامند، و در برخی موارد میتوانند صحنه هایی زیبا، شاد یا غمگین خلق کنند. برخی از برتری های این روش عبارت اند از:

  • نیازی به حتی ساده ترین دکور ها نیست و حتی شخصیت ها هم میتوانند تنها با پوشیدن کلاه یا یک تکه لباس شخصیتی که بازی میکنند را معرفی کنند.
  • راوی داستانی که برای زبان آموزان ساده است را میخواند تا از طریق آن جلو بروند.
  • اگر متن های متفاوتی خوانده شوند همه در کلاس میتوانند درگیر شوند.
  • کمترین نیاز به همکاری معلم است.
  • از آنجایی که هر کس دیالوگ هایش را میخواند نیازی به حفظ کردن نیست.