تفاوت Have و Has در زبان انگلیسی چیست؟
هر دوی این کلمات فعل هستند (verb) و هر دو، معانی زیادی دارند- مثل صاحب چیزی بودن، تجربه داشتن، مصرف کردن، داشتن و دریافت کردن- این دو همچنین می توانند بعنوان فعل کمکی استفاده شوند.
بعنوان تفاوت اصلی باید بگوییم که has یک فعل مفرد (singular) است و have حالت جمع (plural) آن می باشد.
have را برای I, you, we, و they استفاده می کنیم (یعنی اول شخص مفرد-من-، دوم شخص مفرد-تو-، و حالت های جمع-ما، شما، ایشان)
بطور کلی have بیشتر از has کاربرد دارد چون have برای حالت مفرد اول شخص و دوم شخص هم بکار می رود.
مثال:
- I have everything I wanted, but a car (همه آن چیزی که می خواهم را دارم بجز یک ماشین)
- You have my heart, and it only beats for you (تو صاحب قلب منی و قلبم فقط برای تو می تپد)
- I have a great deal for you (یک پیشنهاد عالی برات دارم)
- Do you have any money (آیا هیچ پولی داری؟)
- We have a new ride at the amusement park (یک امکان جدید در پارک داریم)
همانطور که می بینید، حتی در حالت مفرد اول و دوم شخص (I و You) از have استفاده می کنیم.
اما has فقط برای سوم شخص مفرد استفاده می شود. یعنی برای He, She, It و یا وقتی اسم یک نفر را می آوریم.
مثال:
- He has a great idea
- She has a car that we can borrow
- The new iPhone is great; it has a bigger screen
- John has a headache and doesn’t want to go out tonight
نکته: برای everyone و everybody هم از Has استفاده می کنیم چون حالت مفرد است.
حالت های مخفف این دو فعل
حالت های مخفف مثبت
- I have = I’ve
- You have = You’ve
- We have = We’ve
- They have = They’ve
- He has = He’s
- She has = She’s
- It has = It’s
-
حالت های مخفف منفی
- Has not = Hasn’t
- Have not = Haven’t
- Had not = Hadn’t
پس بطور خلاصه، Has را در حالت مفرد بکار می بریم و Have را در حالت جمع!
دیدگاهتان را بنویسید