مردم آمریکا: آشنایی با فرهنگ، دین، زبان و همه موارد ضروری

ایالات متحده آمریکا متشکل از فرهنگ ها، زبان ها، هویت ها و آداب و رسوم مختلف است. اما شاید بخواهید بدانید فرهنگ “آمریکایی” چگونه است. به یاد داشته باشید که این فقط یک مقدمه بسیار کوتاه و جامع درباره فرهنگ و مردم آمریکا است. جامعه آمریکا تنوع زیادی دارد و آنچه در این مقاله آمده قابل تعمیم به کلیه افراد آمریکایی که ممکن است با آنها ملاقات کنید نخواهد بود!

۱-آمار و ارقام

لوکیشن: آمریکای شمالی، هم مرز با اقیانوس اطلس شمالی و اقیانوس آرام شمالی، بین کانادا و مکزیک
پایتخت: واشنگتن، دی سی
سرود ملی: پرچم پرستاره
ملیت: آمریکایی
آرایش قومی: آمریکای شمالی (۷۲٫۴٪)، آمریکایی آفریقایی (۱۲٫۶٪)، بومی آمریکا (۰٫۹٪)، آمریکایی آسیایی (۴٫۸٪) (سرشماری سال ۲۰۱۰)
جمعیت: ۳۲۸+ میلیون نفر (۲۰۱۹)
نرخ رشد جمعیت: ۰٫۷۵٪
آب و هوا: عمدتاً معتدل، اما گرمسیری در هاوایی و فلوریدا، قطبی در آلاسکا، نیمه خشک در دشت های بزرگ غرب رودخانه می سی سی پی، و در حوضه بزرگ جنوب غربی.
منطقه زمانی:CET (ساعت جهانی – ۵ تا ۱۰-)
ارز: دلار آمریکا
دولت: جمهوری مشروطه فدرال
نفوذ اینترنت: ۸۴٫۲٪

۲-زبان

در ایالات متحده هیچ زبان رسمی وجود ندارد، اگرچه انگلیسی (به طور خاص انگلیسی آمریکایی) زبان اصلی است که در قوانین، مقررات، دستورالعملهای اجرایی، معاهدات، احکام دادگاه فدرال و سایر اعلامیه های رسمی مورد استفاده قرار می گیرد.

از ۵۰ ایالت، ۳۰ ایالت زبان انگلیسی را به عنوان تنها زبان رسمی خود تعیین کرده اند، ایالت هاوایی انگلیسی و هاوایی را به عنوان زبان رسمی خود می شناسد و آلاسکا حدود ۲۰ زبان بومی را به همراه زبان انگلیسی رسمی کرده است.

با توجه به تعداد زیاد مهاجران در این کشور، آمریکا یک کشور چندین زبانه است. طبق نظرسنجی انجمن جامعه شناسی آمریکا در سال ۲۰۱۱، که مورد تایید دفتر سرشماری آمریکا است، ۵ زبان برتر در آمریکا عبارتند از:

انگلیسی – ۲۳۰ میلیون
اسپانیایی – ۳۷٫۵۸ میلیون
چینی – ۲٫۸۸ میلیون
فرانسوی – ۲٫۰۵ میلیون
تاگالوگ – ۱٫۵۹ میلیون

بر اسای قوانین اگر در یک منطقه تعداد زیادی از افراد وجود داشته باشند که به زبانی غیر از انگلیسی صحبت می کنند، اسناد از قبیل آرا باید به چندین زبان چاپ شوند. زبان اشاره آمریکایی (ASL) رایج ترین زبان اشاره در ایالات متحده است.

۳-فرهنگ و جامعه آمریکایی

دین و اعتقادات

اکثریت قریب به اتفاق مردم ایالات متحده مسیحی هستند- در حدود ۷۰-۷۸٪.
کاتولیک بزرگترین فرقه واحد است، اما پروتستان ها از فرقه های مختلف (به عنوان مثال باپتیست، متدیست، لوتری، پرستری و غیره) بیشتر از کاتولیک ها هستند.
یهودیت بزرگترین دین غیر مسیحی است (حدود ۱٫۶ درصد) و پس از آن اسلام (۰/۵ درصد) و همچنین سایر ادیان بزرگ مانند بودیسم، سیکیسم و غیره قرار دارند.
ایالات متحده جنبش های مسیحی مانند مورمون ها و شیکرها را بوجود آورده است.
حدود ۱۵٪ آمریکایی ها خود را خداناشناس می دانند.
اگرچه این کشور سکولار است، اما دین نقش بسزایی در سیاست به ویژه در سطح ریاست جمهوری ایفا می کند.

جشن های بزرگ / جشن های سکولار

تعطیلات و جشن های بسیاری در ایالات متحده هم در سطح ملی و هم در سطح ایالتی برگزار می شوند.

تعطیلات فدرال عبارتند از:

۱ ژانویه- سال نو
۱۵-۲۰ ژانویه (سومین دوشنبه ماه ژانویه)- تولد مارتین لوتر کینگ
۱۵–۲۱ فوریه (سومین دوشنبه ماه فوریه)- تولد جرج واشنگتن
۳۱-۲۵ ماه مه (آخرین دوشنبه ماه مه)- روز یادبود
۴ ژوئیه- روز استقلال ایالات متحده آمریکا
۷-۱ سپتامبر- روز کارگر
۱۴-۸ اکتبر روز کلمبوس
۱۱ نوامبر روز کهنه سربازان
۲۲–۲۸ نوامبر(چهارمین پنجشنبه ماه نوامبر)- روز شکرگذاری
۲۵ دسامبر- روز کریسمس

خانواده

خانواده ها معمولاً کوچک هستند (به استثنای بعضی از اقوام خاص).
مادر و پدرها در خانه های خود زندگی می کنند، غالباً در مسافت های بسیار زیاد از فرزندانشان.
فردگرایی اهمیت دارد و در خانواده نیز بازتاب پیدا می کند.
افراد به دستاوردهای فردی، ابتکار عمل و موفقیت های خود افتخار می کنند و ممکن است آن را با بزرگان خود به اشتراک بگذارند.

طبقه بندی اجتماعی

از نظر تئوری آمریکا جامعه ای مبتنی بر طبقه نیست.
“رویای آمریکایی” مبتنی بر این فرض است که هرکس با هر پیش زمینه ای می تواند به هر چیزی برسد.
از این رو، داستان های “از عرش به فرش رسیدن” در ایالات متحده بسیار محبوب هستند.
در واقعیت، طبقه بندی اجتماعی عمدتا مبتنی بر اقتصاد و قومیت وجود دارد.
مناطق فقیرنشین در ایالات متحده عموما به افراد با رنگ و نژاد خاصی تعلق دارند.
اگرچه مفهوم “طبقه” به خودی خود وجود ندارد، اما تبعیض در بین افراد بر اساس لهجه، لباس، رفتار و غیره مشاهده می شود.

نقش های جنسیتی

از نظر تئوری، جنسیت در جامعه و قانون آمریکا برابر است.
اما به طور کلی زنان وضعیت اجتماعی و اقتصادی و یا مزایایی مانند مردان دریافت نمی کنند.
اگرچه بیشتر زنان شاغل هستند، اما به طور کلی آنها هنوز هم در حوزه هایی مانند پرورش کودک، آشپزی و خانه داری مشغول اند.
مشاغلی که با عنوان مشاغل سطح پایین تعریف می شوند عموما توسط زنان اشغال می شوند.
در بخش کارگری، زنان در مشاغلی که به نظر می رسد نیاز به قدرت بدنی بیشتری دارند، از جمله صنایع ساختمانی و آتش نشانی، کمتر حضور دارند.
زنان در حوزه سیاسی نمایندگان چندانی ندارند و از نظر آماری در فقر زندگی می کنند.

اجتماعی شدن

مراقبت از نوزاد در درجه اول به وضعیت اقتصادی بستگی دارد.
خانواده های کمتر مرفه برای مراقبت و تربیت فرزندان به مادر یا اقوام نزدیک متکی هستند.
خانواده های ثروتمند غالباً پرستار کودک دارند و از مراکز مراقبت روزانه استفاده می کنند.
کودکان می توانند از سن پنج تا هجده سالگی در مدرسه شرکت کنند که تا شانزده سالگی اجباری است.

اقتصاد

ایالات متحده دارای اقتصاد پیشرفته صنعتی با بزرگترین GNP در جهان است.
بیشتر فعالیتهای تجاری در صنعت خدمات از جمله امور مالی، تبلیغات و گردشگری صورت می گیرند.
صنایع تولیدی شامل نفت، فولاد، وسایل نقلیه موتوری، هوافضا، ارتباطات از راه دور، فرآوری مواد غذایی، الوار و معدن است.
این کشور از نظر نیازهای اقتصادی خودکفا است و صادر کننده برجسته مواد غذایی در جهان است.

غذا

آمریکایی ها غذای زیادی می خورند.
آنها مقادیر زیادی غذاهای فرآوری شده و آماده مانند همبرگر، هات داگ و غیره را مصرف می کنند.
در نتیجه، رژیم غذایی آنها حاوی چربی، نمک، قند، مواد نگهدارنده و کربوهیدراتهای تصفیه شده است.
۶۰ درصد آمریکایی ها چاق محسوب می شوند.
گرایش به “غذاهای آشغال” یک مسئله فرهنگی است – غذای فرآوری شده سریعتر، ارزان تر، تمیز تر، خوشمزه تر و در نتیجه بهتر است.
غذای سالم در سراسر کشور وجود دارد و محصولات محلی، چایهای خوب و نان های با کیفیت در اکثر شهرها مصرف می شوند.
فرهنگ غذایی می تواند از منطقه ای به منطقه دیگر متفاوت باشد. استیک پنیر در فیلادلفیا و خورش های تند در نیومکزیکو پرطرفدار هستند.
با توجه به وجود جوامع مهاجر از اروپا، آفریقا و آسیا غذاهای بین المللی در تمامی شهرها یافت می شوند.

۴-هنر، علوم انسانی و فرهنگ عامه

سهم آمریکا از هنر، علوم انسانی و فرهنگ پاپ در جهان را نمی توان در چند جمله خلاصه کرد.
ادبیات آمریکایی در قرن نوزدهم بسیار به معرض نمایش درآمد و این روند از آن زمان تاکنون ادامه داشته است. نویسندگان مشهور آمریکایی عبارتند از مارک تواین، اف. اسکات فیتزجرالد و ارنست همینگوی.
محبوب ترین ورزش ها فوتبال، بیس بال، بسکتبال و هاکی روی یخ هستند.
ایالات متحده آمریکا به طور سنتی در المپیک بسیار خوب عمل می کند.
جاز، راک، گرانج، کانتری، هیپ هاپ، RnB برخی از ژانرهای موسیقی هستند که در ایالات متحده ایجاد شده و هنوز هم رواج دارند.
هنر در ایالات متحده بسیار محبوب است و گالری های مختلفی در سراسر کشور یافت می شوند. جکسون پولاک و اندی وارهول دو هنرمند شناخته شده آمریکایی هستند.

۵-سنت ها و پروتکل های اجتماعی

نام و عناوین

خانواده، دوستان و همکاران از اسم اول یکدیگر استفاده می کنند.
نام های مستعار رایج هستند.
در موقعیت های رسمی از نام و نام خانوادگی خود یا شخص که معرفی می کنید استفاده کنید، به عنوان مثال، ” Please meet Jane Doe”. Mr یا Mrs نیز ممکن است در شرایط رسمی مورد استفاده قرار گیرند.
در محیط های کاری برای خطاب قرار دادن دیگران از عناوین حرفه ای آنها استفاده کنید، به عنوان مثال ” Nice to meet you Professor Lacey”.
هنگام معرفی خود از عناوین حرفه ای استفاده نکنید.

جلسات و احوالپرسی

احوالپرسی آمریکایی به طور کلی کاملاً غیررسمی است.
در موقعیت های اجتماعی دست دادن به اندازه سابق مرسوم نیست و لبخند زدن و سر تکان دادن کفایت می کند.
هنگامی که افراد به یکدیگر معرفی می شوند، دست دادن همراه با How d’ya do? ، “How you doing?” یا “How are you”? بسته به محل و شرایط مورد استفاده قرار می گیرند.
در شرایط کاری هنگام ملاقات و خداحافظی، افراد با یکدیگر دست می دهند.
آمریکایی ها ممکن است به جای استفاده از “bye” از اصطلاحاتی مانند “call me some time,” ، “let’s do lunch” یا “see you around” به عنوان راه های مودبانه تری برای خداحافظی استفاده می کنند.
اگر کسی را معرفی می کنید، نام کامل و اطلاعات کمی در مورد شخص را ارائه دهید، برای مثال، “This is Larry Whyte; he works at the local school as a science teacher.”

سبک ارتباطی

آمریکایی ها می توانند نسبت به برخی از افراد خارجی متکبر، پرخاشگر و بی ادب باشند.
در آمریکا مستقیم، شفاف و رک بودن اهمیت دارد.
آمریکایی ها ارتباطات رمزگذاری شده و غیرمستقیم را که به زبان بدن متکی است گیج کننده و غیر ضروری می دانند.
تأکید در ارتباطات بر حقایق موجود است و نه روابط .
آمریکایی ها نسبت به بسیاری از فرهنگ های دیگر در گفتگو در مورد امور خصوصی بسیار باز هستند و از طرح سؤال های مستقیم ابایی ندارند.

حریم شخصی

آمریکایی ها ارتباط نزدیک با دیگران را دوست ندارند.
حفظ فاصله در طول مکالمات یک هنجار است.
اکثر آمریکایی در ارتباطات خود با دیگران آنها را لمس نمی کنند. البته این در مورد دوستان نزدیک و خانواده متفاوت خواهد بود.
در مجامع عمومی، مانند پارک ها یا اتوبوس، مردم سعی می کنند از هم فاصله بگیرند.

هدیه دادن

آمریکایی ها هیچگونه آداب و رسوم و تابوی خاصی در مورد هدیه دادن ندارند.
هدایا معمولاً برای موارد خاص یا بین دوستان و خانواده رد و بدل می شوند.
دادن هدیه در تجارت و کار به دلیل سیاست های ضد رشوه، معمولاً رایج نیست.
پول نقد هرگز به عنوان هدیه داده نمی شود.
در صورت بازدید از خانه کسی، گل، گیاه، سبد میوه، شکلات، کتاب یا یک وسیله تزئینی کوچک مانند گلدان مناسب خواهد بود.

آداب غذاخوری

آمریکایی ها در حین صبحانه، ناهار و شام معاشرت و تجارت می کنند.
اگر هدف کسب و کار باشد، معاشرت به حداقل می رسد.
وعده های غذایی اجتماعی بیشتر با هدف خوردن انجام می شوند تا گپ زدن و گذراندن وقت.
اگر کسی را به رستوران دعوت کنید، باید هزینه آن را بپردازید.
چنگال در دست چپ و رو به پایین و چاقو را در دست راست نگه داشته می شود.
در صورت لزوم می توانید از خوردن غذاها و نوشیدنی های خاص خودداری کنید.
بسیاری از غذاها با دست خورده می شوند.
غذا اغلب به سبک خانوادگی سرو می شود، به این معنی که در ظرف های بزرگ سرو می شود و در اطراف میز قرار می گیرد تا همه بتوانند از خود پذیرایی کنند.
تا زمانی که میزبان شروع به غذا خوردن نکرده و یا از شما درخواست نکرده، شروع به خوردن نکنید.
ایستاده بمانید تا از شما دعوت شود بنشینید.
آرنج خود را روی میز قرار ندهید.

بازدید از یک خانه

دعوت شدن به خانه یک آمریکایی می تواند نسبتاً غیررسمی باشد.
در این صورت باید لباس معمولی و مناسب بپوشید و داشتن تاخیر در صورتی که به میزبان اطلاع داده نشود حداکثر تا ۱۰ تا ۱۵ دقیقه قابل قبول است.
اگر میزبان ساعت ۶ تا ۸ شب را برای میهمانی در نظر گرفته باشد بهتر است قبل از ۸:۰۰ محل را ترک کنید.
ایده خوبی است که با خود هدیه ببرید.
پس از میهمانی برای میزبان یادداشت تشکر ارسال کنید.

۶-تابوها (مواردی که ناپسند تلقی می شوند)

در مجامع عمومی

تف نکنید.
در مورد نژاد، مذهب، سیاست و رابطه جنسی با دیگران بحث نکنید.
ناسزا نگویید.
درباره درست یا نادرست بودن قانونی شدن سقط جنین بحث نکنید.
تصور نکنید که می توانید در هر کجا، حتی بیرون، سیگار بکشید.

۷-فرهنگ تجارتی، پروتکل ها و نکات مربوط به انعام دادن

پوشش

کد لباس در ایالات متحده بستگی به محل کار شما دارد. آب و هوا و فرهنگ محلی مشخص خواهند کرد که چه چیزی مناسب است.
به طور کلی، مردم شرق رسمی تر لباس می پوشند و ساکنان مناطق غربی به استفاده از لباس های غیر رسمی شهرت دارند.
در صورت عدم اطلاع از کد لباس بهتر است لباس محافظه کارانه بپوشید.
مردان باید کت و شلوار با پیراهن و کفش بپوشند. کراوات در همه ایالت ها استفاده نمی شود. رنگ های سنتی مانند مشکی، آبی، خاکستری و غیره کاربرد بیشتری دارند.
زنان باید از لباس و آرایش یا جواهرات مینیمالی استفاده کنند. دامن کوتاه و لباس های تنگ مناسب نیستند.
در بسیاری از شرکت ها روزهای جمعه لباس های غیر رسمی استفاده می شوند. کارمندان شرکت های فناوری پیشرفته اغلب لباس های غیر رسمی می پوشند.

عناوین

اکثر آمریکایی ها خیلی سریع به سراغ استفاده از نام کوچک افراد می روند.
برای خطاب قرار دادن افراد از Mr/Mrs/Miss + نام خانوادگی آنها استفاده کنید تا زمانیکه از شما درخواست شود از نام کوچکشان استفاده کنید.
برخی افراد مانند پزشکان از عناوین حرفه ای خود استفاده می کنند.

کارت ویزیت

آمریکایی ها هنگام دادن و دریافت کارت ویزیت، از هیچگونه آداب معاشرت خاصی پیروی نمی کنند.
گیرنده می تواند کارت را در کیف پول خود، که ممکن است در جیب پشت شلوار او باشد قرار دهد. این توهین آمیز نیست.

جلسات

سر وقت رسیدن برای آمریکایی ها بسیار مهم است.
در شمال شرقی و میانه غربی، مردم بسیار دقیق هستند و دیر رسیدن به جلسات را نشانه بی احترامی می دانند.
در ایالت های جنوبی و غربی ممکن است مردم کمی انعطاف پذیرتر باشند، اما برای اطمینان بهتر است همیشه به موقع برسید، اگرچه شاید لازم باشد کمی قبل از شروع جلسه در محل حاضر باشید.
جلسات ممکن است آرام به نظر برسند، اما کاملاً جدی گرفته می شوند.
در صورت وجود دستور کار، از آن پیروی خواهد شد.
در پایان جلسه، خلاصه ای از تصمیم گیری ها، لیستی از افرادی که حاضر هستند و اقدامات بعدی که باید انجام شوند، ارائه می شود.
اگر قرار است ارائه ای داشته باشید، باید کوتاه و مفید باشد. استفاده از وسایل کمک بصری ایده خوبی است.
از آمار برای تهیه نسخه پشتیبان از ادعاهای خود استفاده کنید، زیرا آمریکایی ها تحت تأثیر داده ها و شواهد قرار می گیرند.
گفتگوی زیادی در طول جلسات کاری انجام نمی شود. تلاش برای دستیابی به توافق شفاهی در اولین جلسه معمول است.
تأکید بیشتر بر این است که به جای ایجاد رابطه، یک قرارداد منعقد شود. رابطه ممکن است به محض امضای اولین قرارداد ایجاد شود.

مذاکرات

تصمیمات نهایی معمولاً از بالا به پایین گرفته می شوند اگرچه اجماع گروهی ارزش دارد.
توافق مورد نظر همیشه مهمتر از روابط شخصی است.
آمریکایی ها مذاکرات را با درخواست های بیش از حد یا قیمت پایین آغاز می کنند و معمولاً پیشنهادهایی را مطرح می کنند که به آنها فرصت معامله می دهد.
ممکن است مذاکرات با عجله انجام شوند- همیشه به یاد داشته باشید که از نظر آمریکایی ها وقت طلا است.

مدیریت

در ایالات متحده آمریکا این احساس وجود دارد که همه افراد سازمان نقش مهمی را ایفا می کنند و همه ارزشمند هستند.
انتظار می رود درمورد تصمیماتی که بر کارمندان و منافع کلی سازمان تأثیر می گذارند با آنها مشاوره شود.
مدیران آمریکایی به عنوان کسی که به کارمندان کمک می کند – و نه صرفاً تصمیم گیرنده- مورد توجه قرار می گیرند.
تاخیر در انجام پروژه نشانه مدیریت ضعیف و ناکارآمد است.

وبلاگ