مردم بریتانیا: آشنایی با فرهنگ، دین، زبان و همه موارد ضروری

بریتانیای کبیر جزیره ای است که در جزایر بریتانیا واقع شده و نهمین جزیره بزرگ جهان و بزرگترین جزیره اروپا است. این کشور در شمال غربی قاره اروپا قرار دارد و شامل اسکاتلند، انگلیس، ولز و ایرلند شمالی (واقعاً در جزیره بریتانیا نیست) می شود. مساحت بریتانیا ۸۸،۷۴۵ مایل مربع (۲۲۹٫۸۴۸ کیلومتر مربع) و جمعیت آن در حدود ۶۵ میلیون نفر (تخمین سال ۲۰۱۶) می باشد.

بریتانیای کبیر با لندن، انگلیس و همچنین شهرهای کوچکتر مانند ادینبورگ اسکاتلند شناخته می شود. علاوه بر این، بریتانیا به دلیل تاریخ، معماری تاریخی و محیط طبیعی خود بسیار شناخته شده است.

۱-حقایق

• نام رسمی: ممالک متحده ی بریتانیا (انگلیس و ایرلند شمالی)
• پایتخت: لندن
• جمعیت: ۶۵،۱۰۵،۲۴۶ (۲۰۱۸)
• زبان رسمی: انگلیسی
• ارز: پوند انگلیس (GBP)
• شکل دولت: سلطنت مشروطه؛ قلمرو مشترک المنافع
• آب و هوا: معتدل؛ آسمان در بیش از نیمی از روزها پوشیده از ابر است
• مساحت کل: ۹۴،۰۵۸ مایل مربع (۲۴۳،۶۱۰ کیلومتر مربع)
• بالاترین نقطه: بن نویس در ۴،۴۱۳ فوت (۱۳۴۵ متر)
• پایین ترین نقطه: The Fens در -۱۳ پا (-۴ متر)

۲-بیش از ۵۰۰۰۰۰ سال تاریخ

جزیره بریتانیای کبیر حداقل ۵۰۰۰۰۰ سال پیش محل اسکان انسانهای اولیه بوده است. اعتقاد بر این است که این انسانها در آن زمان از یک پل زمینی از قاره اروپا عبور می کردند. انسانهای مدرن از حدود ۳۰،۰۰۰ سال پیش در انگلیس بوده اند و شواهد باستانی نشان می دهند که تا حدود ۱۲،۰۰۰ سال پیش، از طریق یک پل زمینی بین جزیره و قاره اروپا حرکت می کرده اند. این پل زمینی بسته شد و بریتانیای کبیر در پایان آخرین یخبندان به یک جزیره تبدیل شد.

بریتانیا در طول تاریخ مدرن خود، چندین بار مورد حمله قرار گرفته است. به عنوان مثال، در سال ۵۵ پیش از میلاد، رومی ها به این منطقه حمله کردند و آن را به بخشی از امپراتوری روم تبدیل کردند. این جزیره همچنین توسط قبایل مختلف کنترل می شده و چندین بار مورد حمله قرار گرفته است. در سال ۱۰۶۶، این جزیره بخشی از فتح نورمن ها بود و این منجر به آغاز توسعه فرهنگی و سیاسی منطقه شد. در طول چند دهه پس از فتح نورمن، بریتانیا توسط چندین پادشاه و ملکه مختلف اداره می شد و همچنین بخشی از چندین معاهده مختلف بین کشورهای این جزیره بود.

۳-نام “بریتانیا”

استفاده از نام برتانیا به زمان ارسطو برمی گردد، اما اصطلاح بریتانیای کبیر تا سال ۱۴۷۴ میلادی که قراردارد ازدواج سیسیلی دختر ادوارد چهارم و جیمز چهارم اسکاتلند نوشته شد رسماً مورد استفاده قرار نمی گرفت. امروزه این اصطلاح برای اشاره به بزرگترین جزیره در انگلستان یا اتحاد انگلیس، اسکاتلند و ولز به کار می رود.

از نظر سیاسی بریتانیای کبیر به انگلیس، اسکاتلند و ولز اشاره دارد زیرا در بزرگترین جزیره پادشاهی انگلستان قرار دارند. علاوه بر این، بریتانیا همچنین مناطق دور افتاده ای از جزایر وایت، آنگلیسی، جزایر سیسیلی، هبلیدس و گروه های جزیره دورافتاده Orkney و Shetland را نیز در بر می گیرد. این مناطق دور افتاده بخشی از بریتانیای کبیر محسوب می شوند زیرا جزئی از انگلیس، اسکاتلند یا ولز هستند.

بریتانیای کبیر در نقشه

بریتانیای کبیر در شمال غربی قاره اروپا و در شرق ایرلند واقع شده است. دریای شمال و کانال انگلیسی آن را از اروپا جدا می کنند. کانال تونل، طولانی ترین تونل راه آهن زیر زمینی جهان، آن را به اروپا وصل می کند. توپوگرافی بریتانیای کبیر عمدتاً از تپه های کم ارتفاع در نواحی شرقی و جنوبی جزیره و تپه ها و کوه های کم ارتفاع در مناطق غربی و شمالی تشکیل شده است.

۴-آب و هوای منطقه

آب و هوای بریتانیا معتدل است و با گلف استریم (جریان خلیج مکزیک) تعدیل می شود. این منطقه در طول زمستان خنک و ابری است. مناطق غربی جزیره بادی و بارانی هستند زیرا بیشتر تحت تأثیر اقیانوس ها قرار دارند. قسمت های شرقی خشک و کم باد هستند. میانگین دمای لندن، بزرگترین شهر این جزیره در ژانویه ۳۶ درجه (۲٫۴ درجه سانتیگراد) و میانگین جولای ۷۳ درجه (۲۳ درجه سانتیگراد) است.

جزیره بریتانیا با وجود وسعت زیاد، جانوران کمی دارد. این امر به این دلیل است که در دهه های اخیر به سرعت صنعتی شده و این باعث ویرانی زیستگاه ها در سراسر جزیره شده است. در نتیجه، تعداد بسیار کمی از گونه های بزرگ پستانداران در بریتانیا وجود دارند و جوندگانی مانند سنجاب، موش و خرس ۴۰٪ از گونه های پستانداران آن را تشکیل می دهند. بریتانیای کبیر از نظر پوشش گیاهی، انواع زیادی از درختان و ۱۵۰۰ گونه گل وحشی را شامل می شود.

۵-گروه های جمعیتی و قومی

بریتانیای کبیر جمعیتی بیش از ۶۵ میلیون نفر (تخمین سال ۲۰۱۸) دارد. گروه قومی اصلی بریتانیا، بریتانیایی است – بخصوص کسانی که کورنیایی، انگلیسی، اسکاتلندی یا ولزی هستند.

۶-شهرهای اصلی

چندین جزیره بزرگ در جزیره بریتانیا وجود دارد اما بزرگترین آنها لندن، پایتخت انگلیس و انگلستان است. سایر شهرهای بزرگ شامل بیرمنگام، بریستول، گلاسکو، ادینبورگ ، لیدز، لیورپول و منچستر می باشند.

۷-اقتصاد

انگلستان سومین اقتصاد بزرگ اروپا را در اختیار دارد. اقتصاد انگلستان و بریتانیای کبیر بیشتر شامل بخش های خدماتی و صنعتی است اما بخش کشاورزی نیز وجود دارد. صنایع اصلی عبارتند از ماشین آلات، تجهیزات برق، تجهیزات اتوماسیون، تجهیزات راه آهن، کشتی سازی، هواپیما، وسایل نقلیه موتوری، تجهیزات الکترونیکی و ارتباطی، فلزات، مواد شیمیایی، زغال سنگ، نفت، محصولات کاغذی، فرآوری مواد غذایی، منسوجات و پوشاک. محصولات کشاورزی شامل غلات، دانه های روغنی، سیب زمینی، سبزیجات، گوسفند، مرغ و ماهی است.

۸-فرهنگ

فرهنگ انگلستان ریشه در تاریخ طولانی این کشور دارد. فرهنگ بریتانیا پیچیده و در عین حال ساده، گیج کننده اما جالب است. به عنوان مثال، غذای ملی مورد علاقه یک غذای هندی است و رانندگی در سمت چپ جاده انجام می شود. فرهنگ انگلستان به شدت تحت تأثیر کشورهای: انگلیس، اسکاتلند، ولز و ایرلند شمالی قرار دارد. بریتانیا به عنوان یکی از ابرقدرت های جهان و یکی از قدیمی ترین کشورهای حاکمیتی، تأثیر چشمگیری در عملکردها و سنت های فرهنگی بسیاری از کشورهای جهان از جمله ایالات متحده دارد.

۹-غذاهای انگلیسی

غذاهای انگلیس مجموعه خاصی از سنت های آشپزی را شامل می شوند که با کشورهای عضو پادشاهی انگلستان در ارتباط هستند. چند قرن پیش این غذاها بیشتر از مواد محلی تهیه و با سس های ساده سرو می شدند. رشد و گسترش امپراطوری بریتانیا در هند، سنت های غذایی هند از جمله ادویه جات و گیاهان بومی را به ارمغان آورد. در حال حاضر کاری یکی از علاقه مندی های ملی است که مهاجران هندی به این کشور آورده اند. اگرچه در طول سال ها سنت ها و سبک های پخت و پز یکسان باقی مانده اند، غذا و نوشیدنی ها در انگلستان در نتیجه رشد غذاهای تجاری تغییر کرده اند. امروزه مردم وقت کمتری برای پخت و پز دارند زیرا بیشتر وقت خود را در محل کار و مدرسه می گذرانند.

۱۰-هنر و ادبیات

هنر در بریتانیا به دلیل وجود بسیاری از گالری های هنری و آثار افسانه ای هنرمندان مشهور مانند جان کنستابل و ویلیام بلیک بسیار مشهود است. هنر بخشی از فرهنگ انگلیس است و شامل آثار مختلف می شود. انگلستان از ادبیات غنی برخوردار است که از سنت های ادبی کشورهای عضو خود به ارث رسیده اند. قطعات ادبی وجود دارند که به زبان های سلتی و انگلیسی قدیمی نوشته شده اند. در طول قرن ها، بریتانیا نویسندگان مشهوری از جمله ویلیام شکسپیر، جان میلتون، جی آر آر تالکین و جی کی رولینگ را پرورش داده است.

آثار ویلیام شکسپیر، به ویژه رومئو و ژولیت، توسط میلیون ها نفر در سراسر جهان خوانده شده اند و از سال ۲۰۱۷ حداقل به ۱۰۰ زبان ترجمه شده است. جی کی رولینگ یکی از پرکارترین نویسندگان انگلستان در قرن بیست و یکم است که سریال هری پاتر او با فروش بیش از نیم میلیارد نسخه، به عنوان پرفروش ترین کتاب سریال در تمام دوران شناخته می شود. هابیت و ارباب حلقه ها هر دو توسط جی آر آر نوشته شده اند. آثار تالکین همچنین در بین ۱۰ کتاب برتر پرفروش جهان قرار دارند.

۱۱-تئاتر و موسیقی

انگلستان از زمان شکل گیری خود، یک سنت پر جنب و جوش تئاتر را در خود حفظ کرده است که بیشتر آن از اسکاتلند و انگلیس به ارث رسیده است. تئاتر رویال در وست مینستر یکی از قدیمی ترین تئاترهای اروپا است که ریشه های آن به اواسط قرن ۱۷ برمی گردد. در طول قرن هجدهم، علاقه زیادی به کمدی احساساتی و تراژدی خانگی وجود داشت که هر دو جایگزین کمدی تحریک آمیز آن زمان شدند. اپرای ایتالیا نیز در این مدت کاملاً محبوب شد.

موسیقی نقش مهمی در فرهنگ پاپ انگلیس دارد و صادرات موسیقی انگلستان به ارزش ۱،۸۶ میلیارد دلار است. انگلستان همچنین پیشگام در انواع مختلفی از موسیقی رقص الکترونیکی مانند dubstep ، trip-hop و درام و باس بوده است. بریتانیا برخی از نوازندگان مشهور جهان مانند رولینگ استونز، بیتلز و ادل را پرورش داده که همگی در صحنه های موسیقی جهانی تاثیر بسزایی داشته اند.

۱۲-ورزش و اوقات فراغت

انگلستان نقش اساسی در شروع، رشد و پیشرفت برخی از ورزش های محبوب دنیا مانند فوتبال، گلف، راگبی و تنیس داشته است. لیگ برتر انگلیس یکی از پر بیننده ترین مسابقات ورزشی جهان است که بیش از ۱۶۰ میلیون نفر از بیش از ۲۰۰ کشور جهان را به خود جلب می کند. این تعداد بازدید کننده فقط با تورنمنتی هایی چون جام جهانی فیفا در رقابت است. انگلیس به دلیل چهار کشور تشکیل دهنده خود، چهار تیم ملی فوتبال دارد.

۱۳-دین

انگلستان به عنوان یک کشور مسیحی تاسیس شد که کلیسای انگلیکن فرقه اصلی آن بود. کلیساهای انگلیس هنوز بزرگترین گروه در هر چهار کشور به جز در اسکاتلند هستند. مسیحیان انگلستان به طور عمده در مخالفت با کاتولیسم رومی که دومین گروه بزرگ در این کشور است، به پروتستانتیسم باور دارند. خانواده سلطنتی یکی از اعضای کلیسای انگلیس است که کلیسای مادر کلیسای انگلیکان است. سلطنت حاکمیت کلیسا را ​​بر عهده دارد، گرچه اسقف اعظم کانتربری ارشدترین روحانی مؤسسه است.

با این وجود، بریتانیا با توجه به تعداد افرادی که در روزهای یکشنبه به طور مداوم در مراسم کلیسا حضور می یابند، کم کم از مسیحیت فاصله می گیرد. هندوئیسم، سیکیسم و ​​اسلام پیروان زیادی در انگلیس دارند. انگلیس میزبان بیشترین جمعیت سرخپوستان در خارج از هند و همچنین پنجمین جامعه بزرگ یهودیان در جهان است. تعداد یهودیان انگلیس امروز حدود ۳۰۰۰۰۰ نفر است.

۱۴-مد

مد در انگلیس طی سالها تحول گسترده ای داشته است. لباس های سنتی مانند دوران ویکتوریا با لباس های امروزی تفاوت زیادی دارند. از نظر تاریخی، مد محافظه کار و محدود کننده بوده است. این سناریو با گذشت سالها تغییر کرده است. درست مانند سبک امروزی، مد سنتی انگلیس نیز بر اساس فصل تغییر می کرده است. مناسبت های رسمی خواستار رعایت کدهای مشخص شده لباس بودند که همه به ویژه خانواده سلطنتی و نجیب زادگان از آن پیروی می کردند.

لندن امروز پایتخت مد انگلیس است. این شهر دارای برخی از مشهورترین برند های مشهور جهان از جمله رولان مورت، سلف پرتره، پل اسمیت، کریستوفر کین و بسیاری دیگر است. ارزش داخلی صنعت مد در انگلستان حدود ۸۸ میلیارد دلار تخمین زده شده است.

۱۵-زبان

زبان انگلیسی برای اولین بار در سالهای اولیه قرون وسطی در انگلستان صحبت شد. زبان رسمی این کشور در حال حاضر زبان انگلیسی است و تقریباً ۹۵٪ از مردم یک زبانه هستند و انگلیسی صحبت می کنند. انگلیسی از ریشه های آلمانی غربی خود تا شکل فعلی اش ۱۴۰۰ سال پیشرفت داشته است. این زبان از لاتین و فرانسه و نورسی تأثیر پذیرفته است. این زبان نه تنها زبان غالب در انگلیس است بلکه بعد از ماندارین چینی و اسپانیایی سومین زبان گسترده در جهان است. کشورهای خاص انگلیس نیز چارچوبهایی دارند که به دنبال ترویج زبانهای بومی خود مانند ولزی در ولز و گالیسی در اسکاتلند هستند.

۱۶-آداب و معاشرت اجتماعی

هیچ قانون سختگیرانه ای در زمینه آداب و معاشرت وجود ندارد که الزاما باید در انگلستان آن را رعایت کرد. با این وجود توصیه می شود که رفتارهای شایسته ای داشته باشید و به فرهنگ و سنت های محلی احترام بگذارید.

اولین و مهمترین گام برای آشنایی با آداب و رسوم انگلیس، آگاهی از مللی است که انگلستان را تشکیل می دهند. بریتانیای کبیر از انگلستان، اسکاتلند، ولز و ایرلند شمالی تشکیل شده است. شهروندان هر یک از این کشورها انگلیسی هستند. این اصطلاح در صورت عدم اطمینان از ملیت یک شخص، ایمن ترین اصطلاح خواهد بود. هنگامی که از ملیت افراد اطلاع دقیق دارید، می توانید آنها را: انگلیسی، اسکاتلندی، ولزی یا ایرلندی خطاب کنید. در حالی که این چهار کشور آداب و رسوم مشترک زیادی دارند، هر یک دارای مجموعه ای از سنت ها و تاریخ خود هستند.

۱۷-احوالپرسی و جلسات

در اولین ملاقات با یک بریتانیایی، ممکن است شاهد رفتار محتاطانه و سردی باشید ، اما این فقط یک تصور است. در واقعیت، آنها با خارجی ها بسیار دوستانه و صمیمی هستند. دست دادن نوعی احوالپرسی است، اما سعی کنید از طولانی شدن تماس چشمی خودداری کنید، زیرا ممکن است باعث شود افراد احساس ناراحتی کنند. تا زمانی که از شما خواسته نشده دیگران را با نام کوچکشان صدا بزنید از نام خانوادگی و عناوین مناسب استفاده کنید. بهتر است بدون در نظر گرفتن جنسیت، با هر کسی که می شناسید دست بدهید. پاسخ مناسب به یک معرفی”pleased to meet you” است.

۱۸-زمان و زمانشناسی در آداب و رسوم انگلستان

مردم انگلیس در مورد زمانشناسی بسیار سختگیر هستند. در بریتانیا، افراد تلاش زیادی می کنند که به موقع برسند، بنابراین دیر رسیدن -حتی چند دقیقه- غیر قابل پذیرش است. اگر می دانید که به موقع نمی رسید، حتماً فردی که ملاقات می کنید را، مطلع کنید. توصیه های زیر را در نظر بگیرید:

• برای شام، ناهار یا قرار ملاقات های رسمی همیشه سر ساعت حاضر شوید.
• برای جلسات عمومی، نمایش ها، کنسرت ها، فیلم ها، مسابقات ورزشی، کلاس ها، خدمات کلیسایی و جشن های عروسی، بهتر است چند دقیقه زودتر برسید.
• برای مهمانی های چای و غیره می توانید در ساعات مشخص شده وارد شوید.

انگلیسی ها غالباً از عباراتی مانند “drop in anytime” و “come see me soon” استفاده می کنند. اما، این عبارات به معنای واقعی کلمه به کار برده نمی شوند. برای رعایت جانب احتیاط، همیشه قبل از مراجعه به منزل دیگران با آنها مکالمه تلفنی برقرار کنید. اگر یک دعوت نامه کتبی ا یادداشت “RSVP” دریافت کرده اید ، باید در اسرع وقت به فرستنده پاسخ دهید، خواه قصد حضور داشته باشید خواه نداشته باشید.

۱۹-زبان بدن و قوانین پوشش

مردم انگلستان در مجامع عمومی رفتاری رسمی دارند. بغل کردن، بوسیدن و لمس کردن معمولاً برای اعضای خانواده و دوستان بسیار نزدیک است. همچنین باید از صحبت کردن با صدای بلند در ملاء عام و یا استفاده از حرکات دست زیاد خودداری کنید. انگلیسی ها به حریم شخصی خود اهمیت می دهند. خیلی به دیگران نزدیک نشوید.

وقتی صحبت از لباس می شود، محدودیت و حدو مرزی در نحوه لباس پوشیدن وجود ندارد. فقط مطمئن شوید که در شرایط رسمی، به قوانین کلی توجه می کنید. مشاهدات نشان می دهند که مردم شهرهای بزرگتر به خصوص لندن لباس رسمی تری می پوشند. زنان و مردان در مناسبت های غیر رسمی، از لباس های پشمی و فاستونی استفاده می کنند. شلوار راحتی، ژاکت و پلیور برای آقایان و خانم ها مناسب هستند. در محل کار لباس ورزشی نپوشید – این لباس ها در تعطیلات آخر هفته استفاده می شوند. در مناسبت های رسمی، همیشه لباسی را انتخاب کنید که متناسب با کد لباس باشد. هنگام شرکت در یک شام یا یک رویداد فرهنگی، مانند کنسرت یا اجرای تئاتر، بهتر است لباس رسمی بپوشید.

۲۰-توصیه عمومی

مردها باید درها را برای زن ها باز کنند و اجازه ورود را به آنها بدهند، اگرچه به طور کلی برای مردان و زنان پذیرفته شده است که بسته به اینکه در ابتدا چه کسی وارد می شود، درب را برای یکدیگر باز کنند.

لازم است که به حریم خصوصی افراد احترام بگذاریم. در مورد سوابق خانوادگی، اصالت، حرفه، وضعیت تأهل، ترجیحات سیاسی یا مسائل مالی، سوالات شخصی نپرسید. زمانی که افراد در صف ایستاده اند بسیار غیرقابل تحمل است که بخواهید نوبت را رعایت نکنید. همچنین از تقلید لهجه انگلیسی بپرهیزید.

به یاد داشته باشید که طنز در زندگی انگلیسی ها همیشه وجود داشته است. اما شوخی با گرایش های جنسی یا نژادهای مختلف و موارد مشابه جرم محسوب می شود.

آداب و رسوم فرهنگی اینگونه حکم می کند که وقتی به خانه شخصی دعوت می شوید، یک هدیه کوچک برای میزبان تهیه کنید. گل، شکلات، نوشیدنی یا کتاب هدیه دهید. بهتر است بعد از میهمانی ترجیحا روز بعد با یک تماس تلفنی یا یادداشت مجددا از میزبان قدردانی کنید.

۲۱-قوانین آداب و رسوم مربوط به زنان

زنان در انگلستان، هم در محل کار و هم در زندگی روزمره، به اندازه مردان حق دارند از احترام و امتیاز برابر برخوردار شوند. انگلیسی ها این عادت را دارند که هنگام خطاب قرار دادن دیگران از کلمات “محبت آمیز” استفاده کنند، بنابراین اگر شما را با کلماتی مانند love، dear یا غیره خطاب کردند این را به حساب بی ادبی آنها نگذارید. این واژگان معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند و بی ادبی تلقی نمی شوند.

برای یک زن خارجی قابل قبول است که یک مرد انگلیسی را به شام ​​دعوت کند. البته ناهار بهتر است. همچنین اگر مایل به پرداخت هزینه غذای خود هستید، در ابتدا باید آن را بیان کنید.