در استفاده از فعل های “to be” دچار مشکل شده اید؟ اشکالی ندارد ! فعل های “to be” معمولاً بیش از فعل های دیگر دچار تغییرات می شوند. به عبارت دیگر این ها فعل های بی قاعده هستند. خب یاد بگیریم که چگونه از فعل های “to be” به طور صحیح استفاده کنیم . هر زمان احساس کردید که در مورد فعل های “to be” سوال دارید، می توانید دوباره به همین مقاله مراجعه کنید و یک بار دیگر آن را مطالعه کنید.

فعل های “ to be”چه فعل هایی هستند؟

فعل های “to be” فعل هایare, am, is, was, were, been و beingهستند. فعل های “to be” برای توضیح یا گفتن وضعیت افراد، چیز ها، مکان ها و ایده ‌ها به ما اطلاعات می‌ دهند. به طور مثال آن ها در مورد سن، ملیت، شغل و دیگر رفتار های یک فاعل چیز هایی را به ما می گویند.

انواع فعل های “to be” از لحاظ زمان

زمان های زیادی در زبان انگلیسی وجود دارد اما اصلی ترین آن هایی که استفاده می کنید، زمان حال، گذشته، حال استمراری و حال کامل هستند.

دلایل استفاده فرم/ زمان فعل “to be”
تغییر فعل “to be” به یک اسم برای شرایط خیالی یا غیر واقعی مصدر To be
تبدیل فعل “to be” به یک اسم برای شرایط واقعی یا حل شده فعل +ing Being
چیز هایی که وقت به وقت یا به صورت عادتی رخ می دهند حال Am, is, are
توضیح یک فاعل قبل از زمان اکنون گذشته Was, were
رخ دادن در زمان حال حال استمراری Being
توضیح یک فاعل در زمان آینده آینده Be
توضیح تجربیات، وقتی که زمان مهم نیست قسمت سوم فعل Been
پیشنهاد دادن حال فاعلی Be
شرایط خیالی یا فرضی گذشته فاعلی Were
دستور دادن دستوری be

وضعیت فعل و فاعل هنگام استفاده از فعل های “to be”

فعل صحیح “to be” برای استفاده بستگی به فاعل و زمان دارد. در این جدول شکل صحیح فعل و فاعل را از طریق فعل های “to be” به شما آموزش می دهیم .

نکته: مخفف ها انواع کوتاهی هستند که بیشتر هنگام صحبت کردن به کار می روند.

جملات نمونه در استفاده از فعل های “to be”

این ها نمونه هایی از فعل های “to be”هستند که اغلب مورد استفاده قرار می گیرند.

۱-فعل های “to be” در جملات زمان حال ساده مثبت

  • I am American.
  • He is a teacher.
  • She is happy.
  • They are at the movies.

۲-فعل های “to be” در جملات زمان حال به شکل منفی

  • I am not angry.
  • She is not at school.
  • It is not broken.
  • We are not students.

۳-فعل های “to be” در جملات زمان گذشته مثبت

  • I was hungry.
  • She was at the movies.
  • You were there.
  • It was great!.
  • They were excited.

۴-فعل های “to be” در جملات زمان گذشته منفی

  • I was not there.
  • You were not here.
  • He wasn’t a teacher.
  • We weren’t at the restaurant.

۵-فعل های “to be” مورد استفاده در شکل سوالی

برای سوالی کردن این فعل ها از این فرمول و ساختار استفاده کنید: فعل to be + فاعل+ کامل کننده

  • Was I there?
  • Were you sad?
  • Was she at school?
  • Was it a good movie?
  • Were they late?

نکات پیشرفته تر

بخش قبلی شامل مثال هایی بود که اکثر مبتدیان باید برای استفاده از فعل های “to be” به شکل صحیح آن را یاد بگیرند. در این بخش بسیاری از راه های دیگر را برای استفاده به شما آموزش خواهیم داد:

۱-شکل و فرم حال کامل یا پرزنت پرفکت

حال کامل برای توضیح دادن تجربیات یا پدیده ‌هایی استفاده می ‌شود که در گذشته اتفاق افتاده است . دقیقاً وقتی که زمان خیلی مهم نیست.

در مورد حال کامل از این ساختار استفاده می ‌شود: فعل+ has/have+ been+ کامل کننده

مثال ها:

  • I have been there.  من آنجا بوده ام
  • You have been good.  تو خوب بوده ای
  • It has been difficult.  این سخت بوده است
  • He has been an electrician.  او یک برقکار بوده است
  • We have been here all day.  ما کل روز اینجا بوده ایم
  • They have been well-behaved.  آن ها خوش برخورد بوده‌ اند

۲-سوال پرسیدن با استفاده از شکل حال کامل

ساختار سوالات با شکل حال کامل این افعال به این شکل است: has/have+ فاعل+ been+ کامل کننده

مثال ها:

  • Have I been mean?  آیا بدجنس بوده ام؟
  • Have you been worried?  آیا ترسیده بوده ای؟
  • Has he been there?  آیا آن جا بوده است؟
  • Have they been anxious?  آیا آن ها مضطرب بوده اند؟

۳-شکل و فرم حال استمراری یا حال مستمر

شکل حال استمراری برای توضیح فعالیت ‌های مستمر یا در حال انجام فعالیت هایی که هم اکنون در حال رخ دادن هستند، استفاده می شود. در حالی که حال ساده، عادات یا چیز هایی را توضیح می دهد که هم اکنون اتفاق افتاده و دوباره اتفاق می ‌افتد.

ساختار حال استمراری در زمان فعل های “to be” به این شکل است:

فاعل+ فعل be+ فعل+ ing

مثال ها:

  • I am watching television.  من تلویزیون می بینم یا من در حال تلویزیون نگاه کردن هستم
  • You are pushing the wrong button.  داری کلید اشتباه را می زنی
  • He is looking at the window.  او در حال نگاه کردن از  پنجره است
  • She is studying.   او در حال مطالعه کردن است
  • It is raining.   باران در حال باریدن است یا باران می آید

۴-پرسش تاییدی با استفاده از افعال “to be”

می توانید یک پرسش تاییدی به انتهای عبارت برای تبدیل کردن آن به حالت سوالی استفاده کنید.

برای این که پرسش تاییدی را روی جمله با استفاده از فعل های “to be” قرار دهید، از این ساختار استفاده کنید:

عبارت+ فعل “to be”+ ضمیر. فعل “to be” استفاده شده در پرسش تاییدی باید همان فعلی باشد که در این عبارت استفاده می شود.

نکته: زمانی که پرسش تاییدی را اضافه می کنید، اگر فعل “to be” در عبارت مثبت باشد، بنابراین پرسش تاییدی منفی می شود. اگر فعل ” to be”دار عبارت منفی باشد، بنابراین سوال مثبت می شود.

فقط فکر کنید:

  • عبارت + پرسش تاییدی –
  • عبارت _ پرسش تاییدی +

مثال ها:

  • I wasn’t being rude, was I? (عبارت منفی با حالت سوالی مثبت)
  • It was good, wasn’t it? (عبارت مثبت با سوالی منفی)
  • You were there, weren’t you? (عبارت مثبت با حالت سوالی منفی)
  • It wasn’t too bad, was it? (عبارت منفی با سوالی مثبت)
  • They weren’t angry, were they? (عبارت منفی با سوالی مثبت)

من بی ادب نبودم مگه نه؟  خوب بود، نبود؟  تو اونجا بودی، نبودی؟  خیلی بد نبود، بود؟  آنها عصبانی نبودند، مگه نه؟

۵-فعل “to be” ربطی

افعال “to be” ربطی وضعیت فاعل را توضیح می دهند. در این قسمت ساختار های جملات را با استفاده از ارتباط فعل های “to be” به شما معرفی می کنیم.

در عباراتی که توضیح می ‌دهند، ساختار را به گونه ای می بینید که جملات دارای یک فعل ربطی “to be” مرتبط با فاعل همراه با یک کامل کننده فاعل یا کامل کننده صفت هستند.

فاعل+ فعل “to be”+ کامل کننده

مثال ‌ها:

  • I am excited.  من هیجان زده هستم
  • It is boring.  این خسته کننده است
  • She is the leader.  او یک لیدر یا رهبر است
  • They are at the bank.  انها در بانک هستند

گاهی اوقات هنگامی که به یک سوال پاسخ می دهیم ، فقط می ‌توانیم یک فاعل و یک فعل “to be” ببینیم که در این ساختار استفاده شده است.

۶-فاعل+ فعل “to be”

مثال ها:

  • Q: Are you the doctor?
  • A: I am.
  • Q: Is she the teacher?
  • A: She is.

شما دکتر هستید؟ بله هستم. آیا او معلم است؟ بله هست.

۷-اضافه کردن قید ها به جملاتی با افعال ربطی “to be”

یادآوری: قید ها فعل ها را تغییر می ‌دهند. صفت ها و دیگر قید ها می ‌خواهند به ما در مورد چگونگی زمان ، مکان، چرایی، چند بار یا فضا اطلاعاتی را به ما بدهند.

ساختار: فاعل+ فعل “to be”+ قید+ کامل کننده

یا

قید، فاعل+ فعل “to be”+ کامل کننده

مثال ها:

  • I am always on time.  من همیشه شخص سر وقتی هستم
  • It is never boring.  این هرگز خسته کننده نیست
  • Sometimes, it is difficult.  گاهی اوقات سخت است

۸-فعل های “to be” برای توضیح امکان یا پیشنهاد دادن

زمانی که احتمالات را توضیح می دهیم، معمولاً از ساختار زیر استفاده می کنیم:

فاعل+ فعل کمکی (could, should, would, might و …)+ be+ کامل کننده

نکته: “be” مستقیما بعد از یک فعل کمکی یا modal verbs به شکل خودش باقی می ماند.

مثال ها:

  • He could be a superstar.  او می توانست یک سوپراستار باشد
  • She might be late.  ممکن است او دیر کرده باشد
  • You should be nice to your parents.  تو حتماً با خانواده ات رابطه خوبی داری

هنگام پیشنهاد دادن کمی کار پیچیده تر می شود.

فاعل+ فعل کمکی یا modal verbs (پیشنهادی)+ مفعول+ Be+ کامل کننده

فاعل+ فعل کمکی یا modal verbs (توصیه ای)+ مفعول+ to be+ کامل کننده

  • I suggest you be nice to your mother.  پیشنهاد می کنم که با مادرت خوب رفتار کنی
  • I advise you to be cooperative.  توصیه می کنم که همکاری کنی

۹-دستوری: دستور دادن با استفاده از افعال “to be”

زمانی که با استفاده از افعال “to be” دستور می دهیم، فعل های “to be”به حالت شکل پایه خود یعنی be باقی می مانند و معمولاً در شروع جمله استفاده می ‌شوند. در این جملات فاعل حذف می شود. بنابراین مجبور نیستید آن را بنویسید. به همین دلیل فقط فعل “to be” را می بینید که با یک کامل کننده آمده است.

ساختار: فعل “to be”+ کامل کننده یا

Do not+ فعل “to be”+ کامل کننده

مثال ها:

  • Be a good student.  دانش آموز خوبی باش
  • Be nice to your teacher.  با معلمت خوب باش
  • Don’t be mean to him.  با او بدجنس نباش

۱۰-زمانی که از افعال “to be” به عنوان مصدر استفاده می ‌کنیم

مصدرها یعنی to به علاوه یک فعل برای ایجاد یک اسم. بنابراین در قسمت فاعل یا مفعول یک جمله آن ها را می بینید. آن ها برای توضیح یک خلاصه استفاده می شوند. بنابراین اغلب با یک فعل کمکی یا modal verbs در صورت تمایل آورده می شوند.

  • I want to be a singer.  می خواهم یک خواننده شوم
  • He likes to be the best at what he does.  او دوست دارد که در کارش به بهترین تبدیل شود
  • They hope to be friends.  آن ها امیدوارند که با یکدیگر دوست شوند

زمانی که اینها را منفی می کنیم، یک do not و does not را قبل از فعل کمکی یا modal verbs اضافه می کنیم.

مثال ها:

نکته: فعل های کمکی dont و doesnt در مواردی مثل فعل هایlike, want, need, یا hopeبه همان شکل پایه خود باقی می مانند.

  • I don’t want to be difficult.  نمی‌خواهم سختگیر باشم
  • He does not like to be mean.  او دوست ندارد خشن باشد
  • She doesn’t want to be a musician.  او نمی خواهد یک موسیقیدان باشد

۱۱-شکل مجهول با استفاده از افعال “to be”

در جملاتی که شکل مجهول وجود دارد، شخص یا چیزی که کاری را انجام داده است یا به شکل مفعول در جمله قرار می ‌گیرد یا اینکه به طور کامل حذف می ‌شود. زمانی که این جملات را می نویسید، اسمی که کار خاص را به صورت طبیعی انجام داده است، با یک حرف اضافه مثل by می آید.

رایج ترین ساختار مجهول شامل موارد زیر است:

فاعل+ فعل “to be”+ فعل

یا

فاعل+ فعل “to be”+ فعل+ by+ مفعول

در این ساختار ها فعل “to be” قوانین استاندارد را برای فعل و فاعل ایجاد می کند. نمونه های زیر جمله هایی هستند که از افعال “to be” در زمان های مختلف استفاده کرده است.

مثال ها:

  • Present: The car is powered by electricity.  زمان حال: ماشین از طریق برق قدرت داده می شود
  • Present progressive: The work is being done.  حال استمراری: کار در حال انجام شدن است
  • Past: The building was demolished by the crew.  گذشته: ساختمان توسط کارکنان تخریب شد
  • Future: The meal will be prepared by the chef.  آینده: غذا توسط آشپز آماده خواهد شد
  • Present perfect: The coffee had been made.  حال کامل: قهوه درست شده است